ترمومتر (دماسنج) آسفالتی

ترمومتر (دماسنج) آسفالتی برای سنجش دمای آسفالت و قیر به کار می‌رود. البته بسیار مهم است که پیش از ریختن آسفالت روی سطح مورد نظر، دمای آن را اندازه گرفت.

ترمومتر (دماسنج) آسفالتی دارای یک سنسور میله‌ای‌شکل و ۱۵سانتی‌متری است و از آنجایی که امکان سنجش دمای بین ۰ تا ۳۰۰ درجه‌ی سانتیگراد را دارد، برای اندازه‌گیری دمای قیر و مخلوط‌های آن و همچنین سنجش دمای مایعات، مواد گرانولی، هوا و غیره به کار می‌رود.

در ادامه توضیح خواهیم داد که چرا سنجش دمای قیر و آسفالت باید پیش از پخش آن صورت گیرد، اما برای درک بهتر این موضوع ابتدا بایدبه مفهوم ویسکوزیته یا گرانروی بپردازیم.

ویسکوزیته یا گرانروی چیست؟

ویسکوزیته یا گران‌روی به معنای مقاومت داخلی مایعات است که مانع حرکت یا جریانشان می‌شود. از سویی دیگر نیز میزان ویسکوزیته در تعیین عملکرد آسفالت مؤثر است، به این معنا که خواص روانی قیر را در حرارت بالا معین می‌کند.

هرچقدر که قیر نسبت به گرما حساسیت بیشتری داشته باشد، ویسکوزیته‌ی کمتری خواهد داشت؛ به عبارتی دیگر در چنین شرایطی کندروانی قیر در حرارت‌های بالا کمتر می‌شود و استفاده از آن برای تولید و پخش آسفالت راحت‌تر خواهد بود.

بنابراین هرگاه قیر و آسفالت ویسکوزیته‌ی پایین‌تر و در نتیجه کندروانی کمتری داشته باشند:

• جابجایی قیر و آسفالت از مخزن اصلی به مخزن اختلاط راحت‌تر است
• اختلاط قیر و آسفالت با مصالح دیگر به سادگی انجام می‌شود
• پخش قیر و آسفالت با سرعت بشتر و راحت‌تر انجام می‌شود

برای تعیین میزان روان بودن قیر در حرارت بالا آزمایشی انجام می‌شود به نام (آزمایش کندروانی).

با این حال میزان ویسکوزیته‌ی قیر با پایداری آن طی تغییر دما ارتباط مستقیم دارد. یعنی هرچقه ویسکوزیته‌ی قیر کمتر باشد، با افزایش دما (مثلاً در تابستان) قیر شل‌تر می‌شود. در چنین حالتی هنگامی که آسفالت زیر بار ترافیک قرار گیرد، سطوح آسفالتی حالت مواج به خود می‌گیرند و دست‌انداز ایجاد می‌شود.

از سویی دیگر اگر ویسکوزیته‌ی قیر بیش از حد باشد، با کاهش دما (مثلاً در زمستان) قیر ترک برمی‌دارد و سطوح آسفالتی باز هم دچار دست‌انداز و ناهمواری می‌شوند.